25 grudnia '24
Czas czytania 9 minut
W trakcie realizacji międzynarodowych transportów niezwykle ważne jest przestrzeganie zasad bezpieczeństwa, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z substancjami niebezpiecznymi.
Charakterystyczne pomarańczowe tablice ADR to kluczowy element systemu, który pozwala na identyfikację takich materiałów.
Czym jest umowa ADR i dlaczego jest tak ważna?
Jak wygląda i o czym nam mówi tablica ADR?
Rodzaje substancji niebezpiecznych
Lista przykładowych substancji wg ich numeru UN
Obowiązki przewoźników i kierowców
Przewóz towarów niebezpiecznych to temat, który wzbudza spore zainteresowanie i wiele pytań – szczególnie wśród pracowników firm transportowych oraz osób zajmujących się logistyką. Jest to w pełni zrozumiałe, ponieważ każdego dnia drogi przemierzają pojazdy przewożące materiały, które w razie nieprzewidzianych zdarzeń mogą stanowić poważne niebezpieczeństwo – nie tylko dla osób znajdujących się w pobliżu, ale również dla środowiska naturalnego i samej infrastruktury drogowej.
Aby zminimalizować ryzyko związane z transportem tego rodzaju materiałów, wprowadzone zostały szczegółowe przepisy, które precyzyjnie regulują ten proces. Ich przestrzeganie jest nie tylko obowiązkiem prawnym, ale również bardzo istotnym elementem zapewnienia bezpieczeństwa wykonywanego przewozu.
Jednym z najważniejszych dokumentów porządkujących tę kwestię jest umowa ADR. Chcesz dowiedzieć się, czego dokładnie dotyczy, jakie są główne zasady, które wyznacza oraz które towary zalicza do kategorii niebezpiecznych? W tym artykule odpowiemy na te pytania oraz wyjaśnimy, jak regulacje ADR wpływają na bezpieczeństwo i organizację transportu drogowego.
Umowa ADR, czyli L’Accord européen relatif au transport international des marchandises Dangereuses par Route, to międzynarodowe porozumienie regulujące zasady transportu drogowego towarów niebezpiecznych.
Podpisana po raz pierwszy 30 września 1957 roku w Genewie, początkowo została przyjęta przez zaledwie 9 państw. Od tego czasu przepisy ADR są regularnie aktualizowane co dwa lata. Z czasem liczba krajów-sygnatariuszy znacząco wzrosła, co podkreśla wagę i uniwersalność tych regulacji w zapewnianiu bezpieczeństwa na drogach – w 2018 r. wyniosła już 50, a w latach 2023-2025 wzrosła do 54.
Pełną listę krajów, które przystąpiły do umowy ADR, można znaleźć w publikacjach UNECE (Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ). Organizacja ta regularnie aktualizuje dane, zapewniając dostęp do najnowszych informacji na temat sygnatariuszy porozumienia oraz międzynarodowego przewozu materiałów niebezpiecznych.
Tablice ADR to charakterystyczne pomarańczowe, odblaskowe oznaczenia, które umieszcza się z przodu i z tyłu pojazdów przewożących towary niebezpieczne. Pełnią kluczową rolę w transporcie drogowym na terenie krajów objętych umową ADR, dostarczając istotnych informacji o rodzaju i charakterze przewożonych substancji niebezpiecznych.
Na tablicach ADR znajdują się dwa numery rozpoznawcze:
Ich prostota i standaryzacja sprawiają, że są czytelne dla każdego, kto zna podstawowe zasady ADR.
Kolor pomarańczowy jest wybierany nieprzypadkowo – symbolizuje ostrzeżenie. Numery są nadrukowane na czarno, co zapewnia kontrast i czytelność oznakowania.
Czasami obok tablicy znajdują się dodatkowe piktogramy informujące o specyficznym zagrożeniu, np. materiał żrący lub łatwopalny.
Zgodnie z porozumieniem ADR, towary niebezpieczne to materiały i przedmioty, których międzynarodowy transport drogowy jest zabroniony lub dozwolony na warunkach określonych w załącznikach A i B do umowy.
Oto pełna klasyfikacja substancji niebezpiecznych wg klas:
Klasa | Substancja |
---|---|
Klasa 1 | Materiały wybuchowe i substancje wybuchowe |
Klasa 2 | Gazy (gaz zapalny, gaz niepalne, gaz trujący) |
Klasa 3 | Materiały łatwopalne – ciekłe |
Klasa 4.1 | Materiały łatwopalne – substancje stałe, materiały samoreaktywne |
Klasa 4.2 | Materiały samozapalne |
Klasa 4.3 | Materiały emitujące gazy palne po kontakcie z wodą |
Klasa 5 | Materiały utleniające |
Klasa 5.2 | Nadtlenki organiczne |
Klasa 6.1 | Materiały trujące |
Klasa 6.2 | Substancje zakaźne i materiały zakaźne |
Klasa 7 | Materiały promieniotwórcze |
Klasa 8 | Substancje żrące |
Klasa 9 | Inne substancje niebezpieczne i przedmioty |
Automatyczne wprowadzanie zleceń do systemu TMS, fakturowanie oraz wystawianie zleceń dla przewoźników. Wszystko dla nowoczesnej firmy transportowej i spedycji.
Numery UN (z ang. United Nations Numbers) to międzynarodowe kody składające się z czterech cyfr, które zostały ustalone przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ).
Mają one na celu jednoznaczną identyfikację materiałów i substancji niebezpiecznych przewożonych w transporcie międzynarodowym. Są one powszechnie stosowane w systemie ADR i stanowią jeden z kluczowych elementów bezpieczeństwa związanego z tego typu ładunkami.
Wszystkie numery UN są przypisane do konkretnych substancji lub grup substancji o podobnych właściwościach chemicznych i zagrożeniach. Uzupełniane są przez odpowiednie klasy ADR, co pozwala na dokładniejsze określenie potencjalnych zagrożeń.
Pełna lista numerów UN jest dostępna w oficjalnych dokumentach, takich jak Tabela A Wykazu Towarów Niebezpiecznych zawarta w umowie ADR.
Numer UN | Materiał / Substancja |
---|---|
UN 1033 | Tlenek metylu / Eter dwumetylowy |
UN 1049 | Wodór |
UN 1092 | Aldehyd akrylowy |
UN 1104 | Ester amylowy kwasu octowego |
UN 1123 | Ester butylowy kwasu octowego |
UN 1129 | Aldehyd masłowy |
UN 1173 | Ester etylowy kwasu octowego / Octan etylu |
UN 1202 | Olej napędowy (węglowodory ciekłe o temperaturze zapłonu 55-100 °C) |
UN 1203 | Benzyna (węglowodory ciekłe o temperaturze zapłonu niższej niż 21 °C) |
UN 1243 | Ester metylowy kwasu mrówkowego / Mrówczan metylu |
UN 1263 | Farby i emalie (obejmuje farby o właściwościach powierzchniowo czynnych) |
UN 1300 | Rozpuszczalnik |
UN 1594 | Siarczan etylu / Siarczan dwuetylu |
UN 1595 | Siarczan metylu / Siarczan dwumetylu |
UN 1648 | Cyjanek metylu |
UN 1715 | Bezwodnik kwasu octowego |
UN 1727 | Fluorek amonowy kwaśny w roztworze |
UN 1813 | Wodorotlenek potasu |
UN 1823 | Wodorotlenek sodu |
UN 1831 | Kwas siarkowy dymiący |
UN 1832 | Kwas siarkowy odpadkowy |
UN 1842 | Kwas octowy lodowaty |
UN 1990 | Aldehyd benzoesowy |
UN 2014 | Roztwór nadtlenku wodoru |
UN 2031 | Kwas azotowy zawierający 55-70% czystego kwasu |
UN 2032 | Kwas azotowy zawierający więcej niż 70% czystego kwasu |
UN 2353 | Chlorek kwasu masłowego |
UN 2426 | Azotan amonu – gorący stężony roztwór wodny |
UN 2800 | Akumulatory mokre bezobsługowe |
UN 2809 | Rtęć |
UN 3257 | Asfalt (asfalty upłynnione) |
Transport towarów niebezpiecznych to ogromna odpowiedzialność, która wymaga nie tylko znajomości przepisów, ale także ich skrupulatnego przestrzegania. Zarówno przewoźnicy, jak i kierowcy, odgrywają kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa podczas przewozu substancji objętych regulacjami ADR.
Poniżej przedstawiamy szczegółowy opis ich obowiązków.
Każdy pojazd przewożący towary niebezpieczne musi zostać wyposażony w tablice ADR – prostokątne, pomarańczowe tablice odblaskowe. Są obowiązkowym elementem oznakowania i muszą być zamontowane w widocznym miejscu z przodu i z tyłu pojazdu.
Tablice muszą być czytelne, trwałe i utrzymane w idealnym stanie, aby nie budziły żadnych wątpliwości, co do przewożonych materiałów. Ich brak, uszkodzenie lub niewłaściwe umieszczenie może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych i zagrożeń na drodze.
Każdy transport substancji niebezpiecznych wymaga przygotowania szczegółowej dokumentacji transportowej. Przewoźnik jest zobowiązany dostarczyć odpowiednie dokumenty w formie instrukcji dla kierowcy, w których muszą znaleźć się takie informacje jak: rodzaj przewożonych substancji, ich klasyfikacja zgodna z ADR, numery UN, ilość przewożonych materiałów, a także rodzaj zagrożenia lub środki zaradcze, które powinien zastosować kierowca w razie potrzeby.
Dodatkowo kierowca powinien mieć przy sobie dokument przewozowy, świadectwo kwalifikacji kierowcy, świadectwo dopuszczenia pojazdu do transportu konkretnych substancji niebezpiecznych oraz zaświadczenie o ukończeniu szkolenia ADR.
Każdy kierowca, który zajmuje się transportem towarów niebezpiecznych, musi przejść odpowiednie szkolenie ADR. Po jego ukończeniu otrzymuje certyfikat potwierdzający znajomość przepisów, zasad bezpieczeństwa oraz procedur postępowania w przypadku awarii lub wypadku.
Bez tego dokumentu kierowca nie ma prawa do przewożenia towarów klasyfikowanych jako niebezpieczne. Szkolenia obejmują zarówno teoretyczne zagadnienia dotyczące identyfikacji materiałów, jak i praktyczne ćwiczenia, takie jak obsługa sprzętu ochronnego.
Pojazdy przewożące substancje niebezpieczne muszą zostać odpowiednio przygotowane na różne sytuacje awaryjne. Na ich pokładzie powinny znajdować się m.in.:
Wszystkie etapy transportu – od załadunku, poprzez przewóz, aż po rozładunek – muszą być zgodne z określonymi zasadami bezpieczeństwa. Przewoźnik i kierowca muszą upewnić się, że ładunek jest odpowiednio zapakowany, zabezpieczony przed przemieszczeniem się oraz oznakowany zgodnie z wymogami.
ADR to nie tylko pomarańczowa odblaskowa tablica informacyjna. Obowiązki przewoźników i kierowców w transporcie ADR są jasno określone i nie pozostawiają miejsca na błędy czy niedopatrzenia. Każdy krok – od odpowiedniego oznakowania pojazdu, poprzez przygotowanie dokumentacji, aż po szkolenia i wyposażenie pojazdu – ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa transportu towarów niebezpiecznych.
Przestrzeganie zasad i zadbanie o dobrze widoczne numery rozpoznawcze przewożonej substancji to nie tylko wymogi prawne, ale także moralny obowiązek wszystkich zaangażowanych w proces przewozu tak wymagających ładunków.
Cyfry widoczne na tablicy ADR dostarczają kluczowych informacji o przewożonej substancji niebezpiecznej. Tablica składa się z dwóch części:
Co istotne, numery te pozwalają służbom ratunkowym, kierowcom i przewoźnikom szybko określić rodzaj i stopień zagrożenia oraz zastosować odpowiednie środki bezpieczeństwa.
Numer 33 na tablicy ADR, znajdujący się w górnej części tablicy (numer Kemlera), oznacza ciecz łatwo zapalną. Pierwsza cyfra „3” wskazuje na kategorię zagrożenia, czyli materiał łatwopalny, natomiast druga „3” dodatkowo potwierdza intensywność zagrożenia związaną z właściwościami palnymi substancji.
Przykładami substancji, które mogą mieć oznaczenie 33 na tablicy ADR, są:
W przypadku transportu materiałów oznaczonych numerem 33 należy zachować szczególną ostrożność, ponieważ są to substancje, które mogą łatwo zapłonąć w kontakcie z ogniem, iskrą, a nawet wysoką temperaturą. Transport takich materiałów wymaga przestrzegania ścisłych procedur bezpieczeństwa.
Numer 23 na tablicy ADR, znajdujący się w górnej części tablicy (numer Kemlera), wskazuje na gaz łatwopalny. Pierwsza cyfra „2” oznacza kategorię zagrożenia związaną z gazami, natomiast druga „3” dodatkowo określa właściwości łatwopalne tego gazu.
Przykłady gazów oznaczanych numerem 23 to:
Substancje oznaczone numerem 23 są niebezpieczne ze względu na ich właściwości łatwopalne i ryzyko wybuchu w przypadku kontaktu z ogniem, iskrą lub innymi źródłami zapłonu.
W transporcie materiałów niebezpiecznych konieczne jest stosowanie odpowiednich zabezpieczeń, w tym używanie specjalnych zbiorników i przestrzeganie norm ADR. Przy transporcie mniejszych partii substancji niebezpiecznych – należy pamiętać o oznaczeniach opakowań (również tych pojedynczych np. beczek). W razie wypadku kluczowe jest szybkie oznaczenie strefy zagrożenia i natychmiastowe poinformowanie służb ratunkowych.